Gdy Seth zrzucił się, tylko dlatego żebym nie musiała walczyć, serce zaczęło mi głośniej bić. Szybko przemieniłam się w feniksa i zleciałam go szukać. Nie było to trudne bo leżał tuż przy skarpie z której się zrzucił. Gdy zobaczyłam go całego zakrwawionego, omal nie zamdlałam
- Coś ty narobił? - szepnełam piszesz łzy
Gdy się odwróciłam zobaczyłam jak reszta watahy biegnie w moją stronę.
- S̄up̣hāph, zobacz co mu jest - wydusiłam
- Honey, nie sądzę żeby coś z tego było - powiedziała wadera
- Już! - krzyknęłam
- No ok - wilczyca zbliżyła się do Setha i przyłożyła łape duo ciała basiora, po chwili otworzyła szerzej oczy:
- Może jeszcze coś z tego będzie - wyjaśniła wadera
Wzięłam Setha na grzbiet, żeby zachować go do jaskini. Shiro chciał przejąć ten ciężar, ale się nie zgodziłam, sama nie wiedząc czemu. W jaskini położyłam chorego na skale i kazałam przynieść zioła, które zaleciła S̄up̣hāph. Gdy lekarstwo było już gotowe, kremowa wadera wlała je do pyska Setha...
<Seth>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz