Wstałam jak zwykle bardzo wcześnie. Była 5 rano, a może 6? Tego nie wiedziałam. Wyszłam z prowizorycznej jaskini. Westchnęłam i ruszyłam w drogę. Jak na samotną wędrówkę szło mi dobrze lecz nadal nie wiedziałam co robić. Cały dzień wędrowałam bez odpoczynku. Pod wieczór ułożyłam się wygodnie na stercie liści i zamknęłam oczy. Tej nocy wyjątkowo nie mogłam zasnąć. Przekręcałam się na każdą stronę ale to nic nie dawało. Wstałam i poszłam dalej aż do wielkiej polany, usiadłam na środku i spojrzałam w niebo. Zastanawiałam się dlaczego nie układa mi się w życiu. Nagle wpadłam na genialny pomysł...
Postanowiłam założyć watahę!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz